Het verhaal van Reiki, zoals wij dat tot nu toe kennen, is mondeling tot ons gekomen. Steeds is het doorgegeven van leraar naar student. De overdracht van Reiki gaat via een mondelinge traditie. Dit verhaal zoals wij hebben gehoord, wordt tegenwoordig toevertrouwd aan het papier. Sinds 1986 doen verschillende verhalen de ronde. Reiki als natuurlijke geneeswijze is ontstaan rond 1900.
We zijn in Japan.
Op de universiteit in Kyoto, de Doshisha universiteit, geeft dr. Usui een lezing.
Een student steekt zijn hand op.
Hij stelt hem de vraag: "Accepteert u de letterlijke inhoud van de Bijbel?"
De hoogleraar beaamt dit. De student gaat verder."In de Bijbel staat dat Jezus de zieken genas,
mensen beter maakte en dat hij op het water liep. U accepteert dit zoals het
geschreven staat, maar u heeft het nooit zien gebeuren?" dr. Usui beaamt
dit en zegt dat hij daar in gelooft, maar dat hij
nooit iemand over het water heeft zien lopen. De student gaat door.
"Is voor u dat gevoel van blind geloven voldoende? Misschien wel, want u
heeft uw leven achter de rug en heeft uw zekerheden. Ons leven moet nog beginnen
en we vragen ons nog zoveel dingen af. We willen er niet alleen over lezen uit boeken, maar we willen
het zelf ervaren. Dr. Usui neemt op dat moment een beslissing, waardoor hij later de
grondlegger zal worden van Reiki als natuurlijke geneeswijze. Hij gaat met
onbetaald verlof van de Doshisha
universiteit en vertrekt naar het eiland Athos, van daaruit bezoekt hij de
Verenigde Staten en India op zoek naar mensen die ervaring hebben met het genezen door
handoplegging.
Maar hij vindt niet
wat hij zoekt. Als hij zich realiseert wat hij tot nu toe heeft geleerd,
herinnert hij zich dat in de boeddhistische traditie er van uit wordt gegaan dat
Boeddha de kracht van het genezen had. Hij is geďnteresseerd in lichamelijk
genezen en op zijn vragen krijgt hij steeds hetzelfde antwoord. Teruggekomen in Japan, bezoekt
dr. Usui een goede vriend die Abt is in een boeddhistisch klooster in Kyoto. Die
adviseert hem rechtstreeks de vraag voor te leggen aan God.
Nog steeds is hij op zoek naar de sleutel van het genezen. Zijn vriend adviseert hem naar
een van de heilige bergen in de omgeving te gaan en te mediteren om zo antwoord
van God te krijgen.
De volgende dag gaat hij op weg en beklimt de berg. Hij gaat zitten, legt 21
steentjes voor zich neer en gaat in meditatie. Elke dag legt hij een steentje
weg. Er gebeurt niets en hij voelt zijn krachten opraken. Op de 21e dag ervaart dr. Usui zich
een
kolom helder stralend wit licht die
vanuit de hemel tot hem komt. Als in luchtbellen ziet hij symbolen. Het is de sleutel tot het genezen, zoals
Boeddha en Jezus het hebben gedaan. Het lijkt wel of de symbolen in zijn
ziel zijn gegraveerd.
Als de kolom licht oplost, voelt dr. Usui zich niet langer uitgeput.
Ook zijn stijfheid en het gevoel van honger van de vorige dagen zijn verdwenen.
Verfrist staat hij op en begint de berg af te dalen. Op zijn weg naar beneden stoot hij zijn
grote teen en scheurt daarbij de nagel.
In een reflex pakt hij, om de pijn te sussen, de teen in zijn hand. Dan gebeurt
er iets bijzonders. Binnen enkele minuten verdwijnt de pijn. Het bloeden houdt
op en de teen is bijna genezen. Zonder problemen kan hij verder lopen. Beneden in het dal houdt hij even stil bij een
eethuisje en besteld een
ontbijt. De oude man van het eethuisje, gewend aan monniken, ziet aan zijn
ongeschoren gelaat dat dr. Usui een lange periode van
vasten achter de rug heeft. Hij zegt tot zijn gast dat de maag van dr. Usui van streek
zal raken. Deze zegt dat hij graag een normaal ontbijt wil hebben. De waard
schudt zijn hoofd en zegt te verwachten dat zijn gast ziek zal worden. Maar hij
doet toch wat hem wordt gevraagd en wijst op een bank onder de boom naast het
huisje waar dr. Usui kan wachten. De dochter van de oude man brengt hem het ontbijt.
Als dr. Usui opkijkt ziet hij de vrouw die hem bediende nog steeds staan. Ze
heeft een betraand gezicht dat rood en gezwollen is. Met vriendelijke stem
vraagt hij haar wat er aan de hand is. Ze antwoordt dat ze al drie dagen
kiespijn heeft. Met haar toestemming legt hij zijn handen op haar wangen. Binnen
enkele minuten begint de zwelling weg te trekken. Ze bedankt hem en dr. Usui
gaat terug naar het klooster. Daar hoort hij dat zijn vriend, de abt, ernstig
ziek is. Hij gaat naast het bed zitten en legt zijn
handen op de buik van zijn vriend, die na een tijd zijn ogen opent. Dan verteld
dr. Usui wat er gebeurd is die dag. De genezing van zijn teen, het kunnen eten
van een volledige maaltijd, het verdwijnen van de zwelling in het gezicht van de
dochter van de waard en nu de genezing van zijn vriend. "Zoveel wonderen op een dag. Ik geloof dat God mij een geschenk heeft
gegeven". De volgende dag is zijn vriend koortsvrij. Ze praten er samen over; noemen de kracht Reiki, en
overleggen wat dr. Usui er mee moet doen. Dr. Usui heeft het gevoel dat hij naar de armen moet
gaan om hen te genezen. Hij gaat werken in de achterbuurt van Tokyo als
groenteman op een markt. Dr. Usui kan de kolom goddelijk licht oproepen: mensen
inwijden, uitleggen hoe ze hun handen kunnen gebruiken voor zichzelf čn
anderen.
Dr. Usui geeft vorm aan de inwijdingen, vorm aan de handpositie's en vorm aan de
Reiki Princeples (dit zijn aandachtspunten van het leven). Mensen ontvangen de
inwijdingen en leggen handen op zichzelf. Met behulp hiervan kunnen ze ook hun manier van denken
genezen. Een van deze studenten is Chujiro Hayashi, een gepensioneerde marineofficier.
Deze is zo intensief met Reiki bezig, dat dr. Usui, hem erkent en inwijdt als
Reikimaster.
Zodoende wordt Reiki het Usui system van natuurlijke genezing genoemd.